əsl adı maria sklodowska olan kişilərin hakim olduğu fizika və kimya dünyasına girməyi bacaran fransız alim. 2 dəfə nobel mükafatı alan marie ilk mükafatını fizika sahəsində qazanmışdı. o, bu mükafatı əri pierre curie ilə birlikdə etdiyi radioaktivliklə bağlı işlərin nəticəsində qazanmışdılar. əri öləndən sonra isə marie ikinci dəfə kimya sahəsində nobel mükafatı aldı.
birinci dünya müharibəsi ona şüalanmanın təcrübədə necə istifadə olunmasını göstərən bir imkan verdi. bu rentgen maşını idi. bu maşın ambulansların başına qoyularaq cəbhələrə gedən həkimlərin yaralıların bədənlərindəki güllə parçalarını tapmağa kömək olurdu və bunun sayəsində yüzlərlə həyat qurtarılmışdı.
mümkün olmayacaq bir şey deyil әslindә. düzü son nәticәdә yenә sevişәcәksiz, o ayrı *
swh
mən insanların heç dә sırf çoxalma instinktinә görә sevişdiklәrinә inanmıram. düzdü, elmi yanaşsaq elədi amma mən romantik yanaşacam -* özün fikirlәş dә, sevdiyini bir tәhlükәdә görәndә fikirlәşmirsәn ki, "ay blә, ona birşey olsa mәn kimlә sevişәcәm?". ya da, küsdüyünüz günlәr olur. danışmırsız günlәrlә. yadına düşmәsin deyә beynini başqa şeylәrlә mәşğul edirsәn. ancaq hara qәdәr? hәr günün gecәsi dә var axı. başını yastığa qoyursan, ancaq xuy yatarsan. sevgilidi bu nәticәdә, boru deyil. fikirlәşirsәn, adını tәkrarlıyırsan falan. sonra sәsini yadına salırsan, mimikalarını, verdiyi reaksiyaları. bir dә, o gülәnnәn sonrakı baxışlar olur e. bir zarafat eliyirsәn, "ehe ehe ehe" zad, sonra gülә gülә qәribә bir baxış atır adama. hə bax, o baxışlar yada düşür. bir dә әllәr var. әllәr mühümdü rәyis. o buz kimi әllәri ovcun içinә alıb qızdırmağın yerini heç nә vermir. hәlә qoxuya heç girmirәm *
sevgilinin spesifik qoxusu
. ordan çıxış yoxdu *
swh
bunları fikirlәşәndә, seks yada düşmür. nә dә küsülülük bitәndәn sonrakı ilk görüşdә. bәlkә evdә görüşsәz, sevişәrsiz dә. hәtta nә bəlkə e? sevişәrsiz. amma yәni, o da sırf sevişmәk üçün atılan addım olmur. mövzu sevişmək deyil qısası, sevişdiyin adamdı. sevmәdәn sevişmәyin әsası. bir dә, am göt meme üçlüsünә deyil, ruha aşiq olun. *
ak sakallı dede mode: on
8 ildən sonra gələn edit: hər dəfə bu entryə əjdaha gələndə açıb "abucubu kim incidib səni" deyirəm özümə. siz də sağolasız həftədə azı bir dəfə yadıma salırsız. sevmədən də sevişin buarada, sikəllər elə işi.
söhbətgahdakı intervyusunda dedikləri doğrudur. azərbaycanı güclü bir ölkə olaraq görmək istəyiriksə həqiqətən də hamımız 12-13 saar işləməliyik. amerikanın o dünya divi iqtisadiyyatının arxasında milyonlarla insanın neçə illik xidmətləri var. amerikan yuxusunun ən pis tərəfi də odur ki bütün həyatını əgər qıraqda bir biznes qura bilməmisənsə işləyərək keçirtməlisən. cənubi koreyadakı depressiya və yüksək intihar statistikalarının sayı da məhz ona görədir, çünki insanlar həyatlarını 50 il işləyərək keçirtmək istəmirlər.
Anxiety sənin yük (burden) kimi hiss etməyinə səbəb olur. Dostlarınla görüşmək istəsən belə onlara mesaj yazmaq istəmirsən, çünki düşünürsən ki, onlar səninlə vaxt keçirmək istəməyəcək. Xoşun gələn qızla danışmaq istəsən belə yaxınlaşıb heç nə deyə bilmirsən. Çünki düşünürsən ki, sənə güləcəklər. Hətta mağazada, restoranlarda, kafelərdə kassaya, nə isə sifariş verməyə belə getmək istəmirsən, növbədə sən olsan belə düşünürsən ki, kassiri və özündən sonrakı insanları narahat edirsən.
Təşviş (anxiety) səni bu cür hiss etdirir. Sanki sən insanlar üçün daimi narahatlıq mənbəyisən, zaman itkisisən onlar üçün.
Özünü gülünc vəziyyətə salmaqdan, sosiallaşmaqdan qorxduğun üçün, dediyin sözlərin eşidilməyəcəyindən, diqqətə alınmayacağından təşviş hiss edə bilərsən, amma əsl narahat olduğun şey rədd edilməkdi, mühakimə edilməkdi. Yetəri qədər yaxşı olmadığının deyiləcəyindən narahatsan. Girdiyin mühitdə istənməyən biri kimi görünəcəksən. Bunlardı səni qorxudan şeylər.
Təşviş duyğusu səni sevilmədiyini hiss etməyə vadar edir. Hər münasibətdə daha çox qayğı göstərən tərəfin sən olduğunu hiss edirsən. Ətrafında insanlar, dostların olsa belə, düşünürsən ki, onlar əslində sənə nifrət edirlər, halbuki sənə bunu düşündürəcək heç nə yoxdu ortada.
Nə vaxt sənə biri yaxşı davransa düşünürsən ki, bu işin altında başqa bir iş var. Biri sənə baxanda səni mühakimə edirmiş kimi gəlir. Evdən çıxmaq özü challenge (meydan oxuma) olur sənin üçün.
Təşviş duyğusu səni lazımsız, gərəksiz hiss etməyin üçün aldadır. Öz fikrini bəyan etmə haqqı olmayan biri kimi hiss etdirir səni. Sanki dediklərin heç bir fərqi yoxdur, çünki heç kəs səni eşitmək istəmir.
Danışmadan öncə 2 dəfə düşünürsən, çünki səhv şeyi deməkdən narahatsan. Sən danışmağa hazır olanda isə, söhbətin mövzusu dəyişmiş olur artıq. Söhbətə qoşulmaq şansını artıq itirdin. Hər şeyi bu cür əlindən qaçırdığını düşünürsən, sanki bütün həyata pəncərədən baxırsan sadəcə.
Təşviş sənə dəyərsiz hiss etdirir. Münasibətlərinə və işində sərf etdiyin əməyi heç kəs görmür deyə düşünürsən. Heçkimin yaşadığın stresslə maraqlanmadığını hiss edirsən. İstədiyin tək şey birinin əlini sənin çiyninə qoyub, gördüyün işi, etdiklərini təqdir etməsi, səni təsdiqləməsi, qiymətləndirməsidi. Amma bunu heç vaxt əldə etmirsən. Belə olanda isə yetərincə yaxşı deyilmişsən kimi hiss edirsən artıq.
Təşviş səni bacarıqsız hiss etdirir. Sanki həyatın boyunca diqqətə dəyər bir şey etməyəcəksən. Sanki heç vaxt uğurlu ola bilməyəcəksən, heç vaxt xəyallarına çata bilməyəcəksən. Əgər diqqətli olmasan bu hissə təslim olacaqsan, və yerində dayanacaqsan, çünki sən bundan artığına layiq deyilsən.
Təşviş duyğusunun ən pis tərəfi sənə sevilməyəcək, dəyərsiz və lazımsız biri kimi hiss etdirməyidi.
əsl adı maria sklodowska olan kişilərin hakim olduğu fizika və kimya dünyasına girməyi bacaran fransız alim. 2 dəfə nobel mükafatı alan marie ilk mükafatını fizika sahəsində qazanmışdı. o, bu mükafatı əri pierre curie ilə birlikdə etdiyi radioaktivliklə bağlı işlərin nəticəsində qazanmışdılar. əri öləndən sonra isə marie ikinci dəfə kimya sahəsində nobel mükafatı aldı. 
